در طول چند دهه گذشته، تعداد مشاغل مربوط به کار با کامپیوتر و با تحرک محدود، مانند مشاغل اداری، به طور قابل توجهی افزایش یافته است. تحقیقات نشان می دهد که شیوع اختلالات اسکلتی در مشاغل اداری از 10٪ تا 62٪ است که عمدتاً اندام های فوقانی، گردن و پشت را تحت تأثیر قرار می دهد.

عوامل خطر رایج در این مشاغل عبارتند از: حرکات مکرر انگشت، دست و مچ و همچنین وضعیت ناراحت کننده ساعد و مچ دست و فشار تماس زیاد روی مچ دست هنگام استفاده از ماوس. علاوه بر این، نشستن طولانی مدت، به ویژه در وضعیت های نادرست، خستگی عضلانی را تشدید می کند.

ROSA، چک لیستی است که برای ارزیابی خطرات رایج مرتبط با مشاغل اداری طراحی شده است. ROSA برای موقعیت‌هایی که کارگران پشت میز می‌نشینند و با کامپیوتر کار می‌کنند، مورد استفاده قرار می گیرد، ROSA عناصر کلیدی ایستگاه کاری مانند صندلی‌ها، سطوح کار، صفحه‌نمایش‌ها، صفحه‌کلیدها، موس‌ها و سایر لوازم جانبی را ارزیابی می‌کند. این روش ارزیابی، ریسک اندازه گیری شده را ارائه می دهد و نیاز به تنظیمات ایستگاه کاری برای کاهش ریسک را برآورد می کند.

برای ایجاد روش ROSA، ویژگی‌های بهینه طراحی ایستگاه کاری اداری و وضعیت‌های مطلوب برای کارگران شناسایی شده اند تا ریسک ارگونومیک به حداقل برسد. این ویژگی های مطلوب بر اساس استاندارد ISO 9241 (الزامات ارگونومیک برای کارهای اداری با پایانه های نمایش بصری) در نظر گرفته شده است. روش ROSA سطح ریسک ایستگاه کاری را با تجزیه و تحلیل انحرافات از این ویژگی های مطلوب ارزیابی می کند.

روش ROSA انحراف بین ایستگاه کاری ارزیابی شده و یک ایستگاه کاری اداری مطلوب را با استفاده از نمودارهای امتیازدهی برای هر عنصر ایستگاه کاری شامل صندلی، صفحه نمایش، صفحه کلید، ماوس و تلفن اندازه گیری می کند.

امتیاز ROSA از 1 تا 10 متغیر است، نمرات بالاتر نشان دهنده خطر بیشتر برای شخصی که مورد ارزیابی قرار گرفته است. نمره 1 نشان دهنده عدم شناسایی خطر است. نمرات 5 یا بالاتر نشان دهنده خطر بالا است. بر اساس امتیاز نهایی ROSA، پنج سطح اقدام برای ایستگاه کاری پیشنهاد شده است. سطح اقدام، ضرورت و فوریت مداخله را مشخص می کند، از سطح 0 که نیازی به مداخله ندارد تا سطح 4 که نشان دهنده ضرورت مداخله فوری است.